Jak być asertywnym ? Asertywność postrzegana jest jako bardzo pozytywna cecha, która pomaga w życiu w relacjach z innymi ludźmi. Dlatego asertywności powinniśmy uczyć dzieci od najmłodszych lat. Asertywność – używając porównania, definiujemy jako pomost między agresją a uległością. To umiejętność powiedzenia komuś „nie” tak, b odmowa nikogo nie uraziła, była przyjęta ze zrozumieniem. Postawą asertywną wyrażamy swój szacunek dla swoich praw, potrzeb i uczuć, jednocześnie szanujemy prawa i potrzeby innego człowieka. Odmawiając czegoś komuś, pamiętajmy o odpowiednim tonie głosu. Zbyt dobitny ton, podniesiony głos może być odebrany jako agresywny, napastliwy.
Asertywność to cecha między agresywnością a uległością. Agresja wysuwa Nasze potrzeby na pierwszy plan, potrzeby innych nie liczą się dla nas. Nie przysporzy więc nam przyjaciół. Przeciwnie, zyskamy negatywną ocenę wśród ludzi. Przeciwieństwem agresji jest uległość dotyczy tych, którzy nie potrafią odmawiać, nie chcą tego robić. Tacy obawiają się złej oceny innych. Wolą zrobić coś dla kogoś, mimo że sami poniosą straty. Tak postępują osoby z małą pewnością siebie. Osoby, które swoją samooceną budują w oparciu o opinię innych ludzi.
Odmowa często wywołuje pytanie „dlaczego?” Wiele osób nie wyjaśnia powodów, Stoi na stanowisku: „nie, bo nie” taka postawa nie jest asertywnością.
Jak postępować, by być asertywnym?
Pierwszym zadaniem jest zdefiniować, czego chcemy i potrzebujemy. Otwarcie mówić o swoich uczuciach i potrzebach. Pomagają w tym nam zwroty:”wolę”, „chcę”,”jest dla mnie ważny w”,”wybieram”, „zdecydowałem”.
Po drugie, odmawiamy umiejętnie, by nasz rozmówca nie czuł się urażony czy zlekceważony. Nasze” nie ” krótko i konkretnie uzasadniamy. Możemy też dać dobrą wskazówkę. To ułatwi przyjęcie odmowy i nie popsujemy dobrej relacji z daną osobą.
Przeczytaj też: Jak założyć firmę w Holandii ?
Techniki asertywności
Opracowano wiele technik na potrzeby bycia asertywnym. Przedstawimy kilka z nich. Po pierwsze, możemy wyróżnić technikę, którą nazywamy „Jestem słoniem”, kontrolujemy swoje zachowania, mówimy wolniej, dopytujemy się, prosimy o wytłumaczenie, patrzymy rozmówcy ze spokojem w oczy a na koniec prosimy o czas do namysłu. Po drugie technika „zdartej płyty”, ciągle powtarzamy zdanie, które wypowiadaliśmy na początku rozmowy. Trzymamy się jednego wariantu asertywnego i nie zmieniamy go powtarzamy go tyle razy, ile trzeba. Po trzecie technika mgła – Musimy nauczyć się umiejętnie przyjmować krytykę kropkę w trakcie rozmowy przytakujemy i Zgadzamy się z krytyką rozmówcy pod naszym adresem. Krytyka rozmówcy ma na celu nas urazić i wytrącić z równowagi. Jeśli zachowamy spokój, Jest szansa, że rozmówca nie stanowi swojej prośby.
Przeczytaj: Ulga termomodernizacyjna powraca!
Nasze stanowcze „nie” wcale nie musi popsuć dobrych relacji z rozmówcą. Wprost przeciwnie. Rozmówca Musi zrozumieć, że mamy te same prawa. Stanowczość buduje szacunek dla naszej osoby, natomiast uległość prowadzi w końcu do konfliktów.