Hodowla alpak podstawowe informacje Alpaka to gatunek ssaka z rodziny wielbłądowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej. Udomowiona została już około 4000 do 5000 lat przed naszą erą w rejonie Peru i Boliwii.
Tamtejsi mieszkańcy zauważyli, że wełna alpaki jest dużo cieplejsza niż owcza, a i to, że alpaki nie niszczą pastwisk.– za sprawą miękkich poduszek kopyt. Czasem alpaka przywędrowała do Europy. Natomiast w Polsce pierwszą farmę tych zwierząt założono stosunkowo niedawno, bo 2004 roku cieszy się coraz
większym zainteresowaniem. Według Polskiego Związku Hodowców alpak na dzień dzisiejszy
hodowlą alpak zajmuje się ponad 30 Hodowców, którzy posiadają już wyłącznie ponad 600 zwierząt.
Hodowla tych zwierząt nie jest zbyt skomplikowana. Hodowca Musi zadbać o ich potrzeby
pokarmowe, bytowe i weterynaryjno-pielęgnacyjne. Musi pamiętać, że zwierząt tych nie wolno
trzymać pojedynczo. Im więcej jest ogierów i wałachów w stadzie, tym lepsza jest akceptacja wśród
osobników.
Rasy alpak
Wśród alpak hodowanych na świecie, także w Polsce Rozróżnia się dwie odmiany:
- huacaya
- suri
Huacaya dominuje w Polsce osobniki te stanowią około 95% całej populacji, to zwierzęta znane ze
swej puszystości. Dorosła alpaka może oddać od dwóch do 5 kg Runa każdego roku. Wybitny osobnik
nawet 5 do 7 kg rocznie. Runo alpaki nie zawiera lanoliny jak wełna z owcy. Wełna z alpaki jest
sześciokrotnie cieplejsza.
Natomiast rasa Suri to 5% hodowli. To zwierzęta rzadkie, ekskluzywne. Ich wełna to wiszące
zakręcone kosmyki. Suri daje najcenniejsze runo, gładkie, jedwabiste, lśniące i chłodne w dotyku.
Bardzo dobrze zadomowiły się w Europie. Musimy je przede wszystkim chronić przed obfitymi
deszczami. Podsumujmy więc zalety włókna alpak. Włókno to jest miękkie i delikatne. Lubimy je
przede wszystkim dlatego że jest ciepłe i lekkie do noszenia. Włókno to jest jednym z najsilniejszych
naturalnych włókien, ustępuje tylko jedwabiu kropka Dodajmy że jest ono bogate w odcienie, istnieją
aż 22 naturalne odcienie Run. Są odcienie białe, odcienie szarości, czerni, beżu aż do czekoladowego
brązu.
Towarzystwo innych zwierząt
Warto zauważyć, że alpaki nie stronią od innych zwierząt. Przeciwnie. Jeśli hodowca ma więcej
wybiegów, a także hodowlę owiec, kóz czy koni może trzymać je w bliskim sąsiedztwie. Daje to duże
korzyści, bo zmniejszy gromadzenie złych składników fauny bakteryjnej wśród jednego stada. To za
pobierze zaburzenia pokarmowym czy chorobom.
Jak przygotować pomieszczenie dla alpak?
Alpakom praktycznie odpowiada każdy klimat. Potrafią przystosować się do każdych warunków
środowiskowych. Zatem nie mają zbytnich wymagań co do powierzchni użytkowej. Na tym powinno
bardziej zależeć hodowcy. Powinien Bowiem tak zorganizować układ fermy, by ułatwić karmienie i
pielęgnację zwierząt.
Alpaki żyją w małych grupach. Kilka lub kilkanaście osobników stwarza stadko, które może dzielić
pomieszczenie gospodarcze z innymi zwierzętami. Schronieniem może być stodoła lub pomieszczenie
nieocieplone kropkę gęste runo chroni zwierzęta przed zimnem. Alpaki lubią tarzać się w śniegu, bo to wpływa dobrze na ich samopoczucie. Dlatego warto wypuszczać zimą na wybieg. Latem trzeba
chronić je przed deszczem, silnym wiatrem i upalnym słońcem. Nie można dopuścić do przegrzania
ich organizmu, bo to zmniejsza kondycję zwierzęcia, może nawet prowadzić do śmierci. Bardzo więc
zaopatrzyć wybieg we wiaty.
Zatem do chowu alpak Wymagane są jedynie wiaty i budynki inwestorskie – drewniane lub
murowane. W zależności od wielkości stada budynek dzielimy na sektory i boksy. Wydzielamy też
korytarze przepędowe. Na powierzchni 4 m na 5 m może zmieścić się około 10 sztuk. Pomieszczenie
dla alpak głównie z drewna powinno być przewiewne i dobrze oświetlone. Ich podłoże wyścielone
słomą, które w okresie wiosny i lata usuwa się raz na tydzień, natomiast jesienią i zimą możemy to
robić raz na miesiąc.
Co jeszcze musisz wiedzieć ?
Podłogę czyścimy i dezynfekujemy cały kojec, nim nałożymy małą warstwę słomy kropka W kojcach
muszą znajdować się paśniki na siano rynienki na paszę treściwą, poidła. Karmę treściwą
przechowuje się w zamkniętych beczkach, aby nie dostały się do nie i gryzonie inne szkodniki.
Ważnym pomieszczeniem jest część sanitarno-pielęgnacyjna kropka W tej części przechowywane są
leki, jest półka na narzędzia do strzyżenia, korekcji paznokci i uzębienia alpak. Hodowco, Pamiętaj, że
stadko – w miarę upływu czasu – będzie różniło się wiekiem i płcią dlatego musisz tak zorganizować
kojce, aby pomieścić: klacze ciężarne, klacze karmiące z młodymi, odsadzone młode po ukończeniu 6
miesiąca życia, Pierwiastki, które ukończyły półtora roku życia, młode ogierki do drugiego roku życia,
dorosły ogier rozpłodowe, kastraty obu płci.
Żywienie alpak
Ogromnie ważnym zagadnieniem w hodowli alpak jest ich wyżywienie. Od wyżywienia zależy zdrowie
zwierząt, jakość Runa, płodność Czy odporność. Pamiętajmy, że alpaki mają bardzo wrażliwy układ
trawienny, więc nie jest prawdą- jak sądzą niektórzy – że są mało wymagające względem paszy.
Przydomowej hodowli alpakom wystarczy świeża trawa i siano. Ważne, by dostarczyć im czystą
wodę, codziennie świeżą. W okresie lata i jesieni trzeba zwierzętom dawać siano o dużej zawartości
paszy objętościowej, mniej bogatego w składniki pokarmowe. Zimą natomiast należy podawać paszę
bogatą w białko. Na przykład siano z lucerny. Trzeba też pamiętać, aby dostarczać odpowiednią ilość
soli. Dorosła alpaka zjada dziennie 1 do 2 kg siana. Rocznie Są to dwie bele o wadze 250 do 300 kg.
Pastwiska alpak
Dostarczenie świeżego pożywienia latem wiąże się z pastwiskiem. W tym celu trzeba stosować ich
rotację. Każdy wybieg powinien wypoczywać co najmniej przez sześć tygodni. Po usunięciu alpak na
inną łąkę należy usunąć obornik, by nie gromadziły się robaki i pasożyty pastwiska trzeba wyczyścić z
Ostów, jeżyn, kasztanów. Nie może być podmokłe. Dobrze, gdy zawiera dużo dzikich kwiatów lub
chwastów, gdyż są głęboko zakorzenione, Co daje wartości odżywcze. Przeciwnie trawa. Jest rośliną
krótko zakorzenioną i nie zawiera tylu minerałów potrzebnych zwierzętom. Alpaki nie jedzą trujących
roślin. Jednak mogą one być im podawane wraz z sianem, co jest bardzo niebezpieczne. Dlatego
każdy hodowca musi je wyeliminować z pastwisk.
Hodowla alpak podstawowe informacje –
Zabiegi higieniczne
Aby mieć zdrowe stado ale tak trzeba co roku na wiosnę przeprowadzać ich przegląd. Musimy ocenić
ogólny wygląd zwierzęcia, kondycję, dokonać selekcji kropka oględziny dotyczą, uszu, uzębienia, stóp
i okrywy włosowej. Podstawową profilaktyką alpak jest ich odrobaczanie i szczepienie. Oba te zabiegi
wykonuje się nim wypuścimy je na pastwisko– wiosną. Szczepienia dokonujemy raz w roku jest to
kombinowana szczepionka przeciw różnym zakażeniom. Mówimy tu o zakażeniu też chcę szelestnicą
enterotoksenią oraz obrzękiem złośliwym. Odrobaczanie natomiast uzależniony jest od badań
laboratoryjnych. Próbki odchodów zwierząt wysyła się do analizy. Odrobaczywianie stosujemy 2 do 4
razy w roku w zależności od stopnia zarażenia
Hodowla alpak podstawowe informacje –
Krzywizna u alpak
Hodowców alpak trzeba uczulić na schorzenie, które dość często dotyka alpaki. Trzeba więc troskliwie
oglądać zwierzęta, zwłaszcza młode osobniki, bo one najczęściej są zagrożone. Krzywizna nie omija
także dorosłe zwierzęta. Krzywizna to kalectwo, które objawia się pochylonym tyłem i postępującą
utratą równowagi. Wiąże się to z brakiem witaminy D i niskim stężeniem fosforu we krwi. Alpaki
pozyskują witaminę D jako witaminę D2 a także uzyskują D3 przez działanie światła na skórę.
Hodowca musi uzupełnić witaminę D mając na uwadze zimy w Europie Północnej, a więc krótszy okres nasłonecznienia. Witaminę D można stosować w formie zastrzyków lub pasty doustnej. Zabieg ten rozpoczyna się zwykle na przełomie października i listopada.
Strzyża
Bardzo ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest strzyża. Dokonuje się ją raz w roku. Najlepiej w maju
lub czerwcu, przed nastaniem ciepłych, upalnych dni lata. Zabezpieczamy tym zwierzę przed
przegrzaniem skóry oraz pasożytami. Strzyży powinna przeprowadzać osoba odpowiednio
przeszkolone, która sprawnie skróci okrywem włosową, nie pokaleczy skóry, a tym samym ograniczy
stres zwierzęcia. Po strzyże trzeba zadbać, by alpaki nie były narażone na ekstremalne warunki
pogodowe, jak na przykład silne nasłonecznienie, długotrwały opady deszczu czy też niskie
temperatury.
Warto też pamiętać o podziale strzyżyn. Jednego dnia strzyży się samicę, drugiego
samca. Unikamy w ten sposób zamieszania Wstaw kropkę podczas strzyży musimy zadbać o czystość i
higienę, aby nie brudzić cennego Runa. Musimy więc usunąć wszelkie lepkie pędy, osty błoto i tym
podobne. Trzeba unikać drewnianych wiór czy trocin. Podłożem może być gumowa mata, luźne
słoma czy ściółka. Ściółka musi być sucha. Amoniak zawarty w moczu może zniszczyć runo pod
strzyżą.
Przeczytaj też: Rolnictwo a globalne ocieplenie
Hodowla alpak podstawowe informacje –
Podsumowanie
Czy warto prowadzić hodowlę alpak? Na pewno tak. Nie jest ona zbyt skomplikowana. Wystarczy
systematycznie i prawidłowo wykonywać zabiegi. Zapobiegać niekorzystnym skutkom. Na początku
koszty są dość duże, ale już po roku można uzyskać młode, które powiększą stado. A stado dostarczy
wełny na włókno. Alpaki dostarczają hipoalergiczną wysokiej jakości wełną może ona z powodzeniem
konkurować z luksusowymi tkaninami, jakimi są kaszmir i angora.